یکى از راههاى درمان ترسیدن، تماس مستقیم یا دخالت کردن در همان کارى است که انسان از آن مى هراسد، باید نزدیک شد و از نظر کاربردى در عمل به مقابله پرداخت تا ترس زایل گردد. اگر از تاریکى مى ترسد، سعى کند در تاریکى راه برود، قدم بزند اگر از آب رودخانه یا دریا مى ترسد سعى کند با وسائل لازم در آنجاها شنا کند. وارد آب شود، و با عمق آبها آشنا گردد اگر مى ترسد کارى را خراب انجام دهد، به همان کار بپردازد، و بارها و بارها تمرین کند تا ترس و واهمه از جان او رخت بربندد.

5- قال على علیه السلام:

اذا هبت امرا فقع فیه فان شده توقیه اعظم مما تخاف منه امام على علیه السلام فرمود:

"هرگاه از چیزى مى ترسى، خود را در آن بیفکن که گاهى ترسیدن از آن چیز مهم تر از واقعیت خارجى است"

انسان باید بداند که قابلیتهاى وجودى او والاتر از انواع ترسهاست، چیزى نیست که قابل حل شدن نباشد، مشکلى نیست که آسان نگردد، و ترسى نیست که برطرف نشود

پس ترسیدن یکى از غرائز روان آدمى، و یکى از نعمتهاى الهى است که براى ارزیابى صحیح مسائل، و احتیاطهاى ضرورى در امور زندگى، لازم است، اما نباید در وجود آدمى طغیان کند و انسان را موجودى ترسو و کم جرات مبدل سازد.

نقش ترس از خدا

یکى دیگر از روشهاى مقابله با ترس، یاد خدا، و توجه به قدرت لایزال الهى است. که هرگونه ترسى را از دلها مى زداید، انسانى که تنها از خدا مى ترسد، از چیز دیگرى هراس ندارد.

6- قال على علیه السلام:

و کل رجاء الا رجاء الله تعالى فانه مدخول، و کل خوف محقق الا خوف الله فانه معلول

امام على علیه السلام فرمود:

"هر امیدى جز امید به پرودگار، بیهوده است، و هر ترس قطعى جز ترس از خدا نادرست است"